Vandaag was er ook gelegenheid voor de mensen uit mijn omgeving om mee te komen naar de obesitas kliniek. Zij kregen voorlichting over wat dit traject inhoudt en hadden de mogelijkheid om vragen te stellen.
Mijn ouders kwamen daarom mee. Zij werden door onze bewegingsdeskundige opgevangen. Hij heeft wat verteld over ons traject. Wat wij doen, wat de bedoeling is dat we leren, hoe het moet met de operatie. En vooral hoe zij ons kunnen ondersteunen tijdens dit hele traject.
Wat ik ervan begrepen heb, wat mijn ouders mij verteld hebben, was het erg leerzaam, en waren ze blij dat ze mee zijn gegaan. Daar uit voortvloeiend heb ik een goed gesprek gehad met mijn ouders over hoe wij het gaan doen na de operatie. Er was bij de kliniek voorgesteld om elke week een gesprek met elkaar te plannen over hoe het is gegaan, waar we tegen aan lopen en hoe we het de volgende week gaan doen. Dus dat zijn wij ook van plan.
Dus al met al zijn er goede tips uit deze sessie gekomen, en ik ben blij dat de kliniek dit ook regelt voor de familie. Want dat geeft mij het gevoel dat ik er niet alleen voor sta en altijd op hulp kan regelen, niet alleen van de kliniek, maar ook van mijn familie, vrienden en collega’s.
Ik hoop dat dit voor iedereen geldt uit mijn groep. Maar dat hoor ik volgende week wel!
Nou, dat klinkt allemaal heel erg goed hoor!
BeantwoordenVerwijderenIk kwam gisteren mijn chirurg in de supermarkt tegen, terwijl ik stond te genieten van een bekertje goulash-soep dat ter proeving was aangeboden. De promotiedame geeft ook kookles en daar was ik met mijn dochter ruim een jaar geleden naar toe geweest. Ze was heel trots op me en op de chirurg, en vroeg of ik de chirurg al had gezien. Die kwam ook even terug om wat bananen en agave schipjes te eten. Ze vertelde hem dus ook hoe trots ze was op hem, en hij vond dat het allemaal alleen mijn werk was, hetgeen natuurlijk echt niet zo is. Ik vertelde over mijn zus en jullie groep en vooral over jullie begeleiding. Ja, hij zou ook wel willen dat we dat hier hadden! En toen ik vertelde over je problemen met het wachten was zijn reactie: nou, dan moet ze hier eens kijken! Ja hij weet ook dat zijn patienten uren moeten wachten, het is me al 2 keer gebeurd dat net toen ik aan de beurt was, hij naar de EHBO-post of zelfs de OK in moest... En ik ben er inderdaad altijd snel weer uit want ik kan inderdaad dingen zelf opzoeken, maar soms heeft hij een patient meer dan een half uur binnen omdat hij daar wel de hele procedure moet uitleggen...
Dinsdagavond hebben we wel een bijeenkomst, georganiseerd door de eerste paar patienten alweer jaren geleden. Het is eigenlijk speciaal voor mensen die het nog willen gaan doen, die dan van mensen die het hebben laten doen horen over hoe of wat. Je moet een aanwezigheidslijst tekenen waardoor de chirurg kan zien wie (er voor de operatie) in ieder geval is geweest. Vrijwilligerswerk dus en gelukkig is er een dame die bij een bedrijf werkt die een zaaltje beschikbaar stelt, en koffie en thee. (ik geloof niet dat de chirurg die zaalhuur betaald, de verzekering in ieder geval niet)
Ik ben al heel lang niet geweest, een jaar om precies te zijn, omdat mijn dochter net daarvoor vioolles heeft een half uur rijden ervandaan, en we maar 1 auto hebben. Ik denk dat ik dinsdag me eens vroeg laat afzetten en dan kijk ik eerst of ik daar een afspraak kan maken bij hun beautysalon om mijn haar te knippen, een manicure en een pedicure te laten doen. Ze hadden een aanbieding, ik denk voor valentijnsdag, en ik hoop dat die inderdaad nog geldig is... Dan ga ik dus extra mooi naar de bijeenkomst, 30 kilo lichter dan de vorige keer. Als steuntje voor iedereen die nog moet...
OK, update: omdat de schroeven het motorblok van mijn auto niet meer konden houden, was die dus maandag naar beneden gekomen, en gelukkig hebben mijn man en een vriend het dinsdagmiddag wel weer aan het werk gekregen, maar ja, ik kon natuurlijk niet de kans nemen een afspraak te maken voor de beautysalon en dan niet te verschijnen. Had wel met veel kunst en vliegwerk nog naar de bijeenkomst gekund (3 agenda-items in het gezin rond die tijd) maar had daar toen geen zin meer in. Misschien volgende maand weer....
VerwijderenHoi Maria,
VerwijderenWat jammer zeg dat je niet erheen kon, ik was wel benieuwd hoe dat zou gaan. Hopelijk volgende maand dan. En hopelijk blijft je auto het nu weer even doen, dat lijkt me erg vervelend dat je zonder auto zit. Gaat het afvallen nog goed, want 30 kilo dat is al heel mooi natuurlijk, je zal je wel een heel ander mens voelen. Voor mij duurt het nog een kleine 2 weken en dan begint mijn nieuwe leven, dus het wordt nu echt spannend!