Derde sessie

 

Wat gaat de tijd eigenlijk snel! Vandaag al weer de derde sessie gehad bij de obesitas kliniek. En wederom weer een heleboel gezelligheid en informatie.

We begonnen vandaag met een sessie met de diëtiste. Met haar hebben we vooral gekeken naar hoe het komt dat we te zwaar zijn, en dan bedoel ik niet qua eten maar wat het lichaam zelf doet, waardoor we te dik worden.

We hebben het bijvoorbeeld gehad over Homeostase. Dit houdt onze lichamelijke balans in. Dus als we bijvoorbeeld koorts hebben zorgt ons lichaam ervoor dat we weer afkoelen door te gaan zweten, als we het koud hebben, zorgt het lichaam ervoor dat we bijvoorbeeld onze haartjes op armen omhoog komen te staan en we kippenvel krijgen, wat ervoor zorgt dat we de warmte beter kunnen vasthouden. Dit is dus het in balans houden van het lichaam. Dit doen we ook op het gebied van gewicht. Neem het jojo-effect. Als we te zwaar zijn, gaan we lijnen, dus we krijgen te weinig eten binnen in de hoop dat we daarmee ons vet gaan verbranden en af vallen. Het lichaam raakt hier echter zijn balans door kwijt. Tuurlijk we vallen af. maar zodra we dan weer normaler gaan eten, dus koolhydraten bijvoorbeeld weer gaan eten, dan probeert ons lichaam weer in balans te raken door alles wat er binnen komt meteen op te slaan. Of te wel, we komen weer aan, en nog een beetje meer ook, want als we dan weer gaan lijnen, heeft het lichaam nog wat reserves om op terug te vallen. Foute boel dus!!

Daarnaast hebben wij mensen nog zoiets als Hedonisme: genot. We moeten af en toe iets lekkers eten. Als we dus aan het lijnen zijn, proberen we dat gevoel uit te zetten. Maar dat houden we maar een korte tijd vol. Iedereen moet op een gegeven moment toegeven aan dat gevoel. En als we dan aan het lijnen zijn geweest, dan slaan we daarna door in het eten van iets lekkers, want dan mogen we die beloning wel hebben, we hebben immers zo ons best gedaan, en daar moet iets tegenover staan.

Verder heeft onze cognitie ook nog enige invloed op ons gewicht. Cognitie is een mooi woord voor onze gedachten. En dan heb je het verschil van eten omdat we negatieve gedachten hebben, we hebben bijvoorbeeld verdriet, of ruzie gehad, het zogenoemde emotie eten. Maar ook het beloning eten hoort hierbij. Dus eten omdat we onszelf mogen belonen omdat we iets goeds hebben gedaan.

Een heel belangrijk iets is natuurlijk onze motivatie. Zonder motivatie kunnen we niet lijnen. Maar een motivatie houdt je maar zo lang op de been. En dan verval je weer in de oude gewoontes. Dus daar hebben we ook niet zoveel aan op den duur.

Dus de les van deze sessie is: Lijnen is verkeerd, je moet je gedrag veranderen, en proberen om je lichaam weer in balans te krijgen. Hoe we dat moeten doen, dat leren we dan weer in de volgende weken.

Vervolgens hadden we een sessie met de bewegingsdeskundige. Met hem hebben we het gehad over Calorieën. Nee……….. dat zijn niet die beestjes die ‘s nachts je kleding kleiner maken!

We hebben het gehad over hoeveel calorieën een vrouw en een man eigenlijk nodig hebben en hoe we vooral de calorieën weer verbranden.

Calorieën komen natuurlijk binnen via eten en drinken. En calorieën verbranden we door onze stofwisseling, dit is ongeveer twee derde van de gehele verbranding en een derde door het sporten en bewegen.

Om onze stofwisseling, de belangrijkste manier van verbranding, dus te boosten, hebben we meer spieren nodig. Hoe meer spieren hoe meer verbranding.

Als we dus gaan sporten is het beter om spieren aan te maken, door middel van krachttraining. En daarnaast je uithoudingsvermogen te verbeteren door bijvoorbeeld stevig te fietsen. Volgens welk schema, daar gaan we het op een andere dag nog over hebben.

Nu zijn er twee soorten beweging. Je hebt de dagelijkse beweging, dit is het huishouden, lopen, fietsen, traplopen. En je hebt de extra beweging, het sporten in de sportschool of thuis.

Als opdracht hebben we meegekregen voor de komende week om na te denken over wat we in de toekomst willen bereiken aan dagelijkse beweging en de extra beweging. Dus daar gaan we van het weekend maar eens rustig over nadenken.

Tot slot hadden we een sessie met de psycholoog. Met haar hebben we het gehad over welke type eters er eigenlijk zijn. En waar wij onder vallen. De volgende types kun je onderscheiden:

- De emotie eter: het eten om de met name negatieve gevoelens te dempen.                 

-De Externe eter: Het eten omdat je anderen ziet eten, of omdat je langs de bakker, snoepwinkel, friettent loopt, krijg je trek en moet je eten.

-De Bourgondiër: Jezelf belonen met lekker eten, genieten van eten en het als een sociale bezigheid bezien.

-Lijngerichte eter: Altijd bezig met lijnen, tellen van calorieën, soms maaltijden overslaan omdat je anders teveel calorieën binnenkrijgt.

-Geen honger eter: Mensen die te weinig eten, of vergeten te eten. En dan in een keer heel veel gaan eten om te compenseren.

-De impulsieve eter: Iets eten omdat je daar op dat moment weer zin in hebt, het moeten eten op het moment dat dat gevoel boven komt.

-De stiekeme eter: het compulsive Binch eating. het stiekem volproppen van jezelf, en niet willen laten zien aan de omgeving dat je aan je eten moet toegeven.

Ikzelf ben een combinatie van een emotie-eter, hoewel ik dat de laatste tijd niet meer zo heb. En een Bourgondiër. En soms ook een lijngerichte eter. De meeste van deze eters ken ik wel iets van mezelf in terug, maar het Bourgondische past het meest bij mij. Dus dat wordt voor mij straks een hele omschakeling. Gelukkig worden we daar dan ook bij begeleidt.

Voor de psycholoog moeten we een eetdagboek bij houden deze week, en dan vooral gelet op welk gevoel we hebben als we aan het eten zijn. Dus ik ben benieuwd, want ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik denk nooit zo na als ik aan het ontbijten of lunchen of dineren ben, dus dat wordt een stevig potje zelfreflectie deze week.

Zoals jullie zien, heb ik weer genoeg stof tot nadenken. Ik ben blij dat ik dit niet alleen door hoef te maken en dat ik dit sowieso met jullie kan delen. En ook met de groep waar ik dit hele avontuur mee doorloop en met mijn familie en vrienden en collega’s.

Tot de volgende keer maar weer.