tweede sessie voortraject

 

Vandaag de tweede sessie van het voortraject gehad bij de obesitaskliniek. Wat een bak aan informatie krijg je toch over je heen!

We begonnen de dag natuurlijk met een kopje thee, in afwachting van wat er verder komen gaat. Gelukkig heb ik een goed contact met de club, zowel de dames als de heren. Dus hebben we eerst even de vorige sessie en de afgelopen week doorgesproken. Het is leuk om te horen dat iedereen in de club net zo enthousiast is als ik. Dat werkt erg motiverend voor mij, en ook voor de anderen.

Als eerste hebben we een sessie met de bewegingsdeskundige gehad. Nu wordt alles nog in zijn algemeenheid behandeld, dat houdt in dat de bewegingsdeskundige dus niet alleen praat over bewegen, maar over alles wat met het begintraject te maken heeft. Wij hebben het nu vooral gehad over onze doelen voor in de toekomst wat we weer willen kunnen doen en hoe we ons willen gaan voelen. En we hebben het gehad over het feit dat we dus niet naar het aantal kilo’s moeten kijken maar naar het behalen van onze doelen. want het kijken naar de kilo’s kan juist heel veel frustratie opleveren, vooral als je je doel niet hebt gehaald. En van frustraties ga je weer meer slechte dingen eten en dus weer aankomen, en dan is het effect van de operatie natuurlijk weer ver te zoeken. Dus dat wordt wel een hele omschakeling na al die diëten waarbij je altijd alleen maar naar de kilo’s moet kijken tot in den treure.

Vervolgens hadden we een sessie met de diëtiste. Zij had 2 vrouwen gevraagd die 8 weken geleden geopereerd zijn om wat te vertellen over hun ervaringen met de operatie en het eten en zo. Dat was een ware openbaring en ze hebben een aantal goede tips gegeven om te voorkomen dat we in de valkuilen vallen die er nu eenmaal zijn. Zoals het te weinig eten of verkeerd eten, niet drinken tijdens het eten, maar een half uur ervoor of een half uur erna. Dus dat was zeer nuttig.

Verder hebben we het met de diëtiste gehad over hoe we nu moeten eten, dat we niet mogen lijnen, omdat we dan het effect van de operatie weghalen, omdat dan ons lichaam gewend is aan te weinig eten. Dus we hebben voorbeeldmenu’s meegekregen wat we minimaal moeten eten. Dit heeft als voordeel dat we ook voor de operatie vast een paar kilo afvallen, en onze lever verkleind, wat de operatie vergemakkelijkt.

Tot slot hadden we een gesprek met de psychologe. Met haar hebben we het vooral gehad over hoe het komt dat we te zwaar zijn geworden, wat ons eetgedrag heeft beïnvloed, en waardoor we in een vicieuze cirkel zijn belandt. Dit vond ik erg confronterend omdat je dan moet nadenken over waar het misging en waarom en waarom je niet kon veranderen. Maar daardoor ook erg leerzaam, want het helpt mij wel om me bewust te worden van mijn problemen rond eten. En daar kan ik dan nu al wat aan proberen te veranderen. Ook hierbij ontstonden weer leuke discussies, en iedereen kan zich vinden in de belevingen van de ander. Ook laat iedereen elkaar in elkaars waarde, wat in mijn ogen heel belangrijk is als je het hebt over groepssessies.

Tot slot moesten we nog bloed laten prikken, voor cholesterol, vitamines en ijzer. Want het kan zijn dat ik preparaten moet gaan gebruiken als ik een vitamine- of ijzertekort heb.

Dus al met al weer een drukke dag! Leerzaam maar wel heel vermoeiend. En weer genoeg stof tot nadenken, en zo mogelijk alvast toe te passen. En ik kijk al weer uit naar volgende week, wat we dan weer allemaal gaan leren! Dus tot dan!