dinsdag 6 maart 2012

Wetenschappelijk onderzoek SLAZ

 

Vorige week werd ik gebeld door een co-assistent van het SLAZ. Hij vroeg of ik mee wilde doen aan een onderzoek naar het functioneren van de allerkleinste bloedvaatjes van de handen en het verbeteren van deze functie na de operatie. Daarnaast wordt er ook gekeken naar mijn energiehuishouding door middel van een glucose tolerantie test. Als ik mee wilde doen aan dit onderzoek mocht ik geen last hebben van een te hoge bloeddruk en geen diabetes hebben. Nu wil het toeval dat ik van beide geen last heb, dus ik kon een goede kandidaat zijn.

Als ik mee wil doen, moet ik 2 keer voor de operatie en 3 keer na de operatie voor een aantal uur naar het ziekenhuis. Dus we hebben telefonisch meteen een aantal data afgesproken, 2 weken voor de operatie, de week voor de operatie, 2 weken, 4 weken en 8 weken na de operatie. Dus ik ben voorlopig weer onder de pannen.

Dus vandaag was het dan de eerste afspraak, allemaal een beetje kort dag nog voor de operatie aangezien deze vrijdag over een week al is, maar dat mocht van de onderzoekers. Stipt om 8 uur was ik aanwezig, nuchter en wel, mocht niet eten en alleen wat water drinken. Ik werd verwelkomt door een erg jong uitziende co-assistent. Maar dat maakt niet uit. Eerst moest er een infuus geprikt worden. Nu ben ik absoluut niet makkelijk te prikken, dus dat is dan al een hele uitdaging. Maar uiteindelijk zat er nog vrij snel een infuus in, wel op een rot plek, precies op het botje van mijn pols aan de kant van mijn duim. Het infuus werd aangesloten, en vervolgens ging we verder met het andere onderzoek.

Hiervoor werden er 3 plakkers op mijn hand/onderarm geplakt. Eentje op mijn onderarm die een continu meting deed van de beweging van de bloed vaten en de ‘flow’ van het bloed door mijn vaten. De volgende werd ongeveer op mijn pols geplakt, deze is voor de stroom die gebruikt wordt voor de metingen. de laatste werd op mijn wijsvinger geplakt, hieronder werd eerst beetje medicijnen op aangebracht, een vaatverwijder(Acetylcholine) en er werden aan de laatste 2 plakkers elektroden bevestigd.

Tijdens het onderzoek mocht ik mijn hand absoluut niet bewegen. En dat is nog best lastig kan ik je vertellen, want juist als het niet mag dan begin je te trillen. Maar goed. Elke minuut ging er een klein stroomstootje door mijn vinger naar mijn pols en dan werd er op de computer een meting gedaan. Na 7 stroomstootjes van 10 seconden werd de plakker van mijn wijsvinger gehaald en kwam er een plakker met een ander medicijn(Sodium Nitro Prusside) op mijn middelvinger, en vervolgens werden de elektroden weer bevestigd. En nu kwam er 7 keer een iets sterker stroomstootje van 20 seconden van mijn vinger naar de pols. Die eerste voelde ik niet, maar bij die tweede serie voelde ik de hele tijd prikkelingen door mijn hand gaan en af en toe een onwillekeurige beweging door mijn vinger. Een hele rare gewaarwording kan ik je vertellen. Na 10 minuten was dit onderzoek klaar, de plakkers werden verwijderd en die arm was weer vrij.

Nu werd er uit het infuus bloed afgenomen, 5 buisjes. Vervolgens kreeg ik suikerwater te drinken, zo zoet dat je vullingen bijna uit je kiezen springen. En dat op je nuchtere maag.

Vervolgens werd er elke 25 minuten bloed afgenomen uit het infuus. de eerste keer ging dat nog vrij makkelijk maar daarna wilde het bloed niet meer zo stromen. dus moest ik de hele tijd tijdens het bloed afnemen mijn vuist dichtknijpen een soort pompende beweging maken, anders wilde het bloed niet stromen. Tussendoor zat ik lekker op een bed een boek te lezen, dus op zich ging de tijd wel snel.

Wie weet hoe veel mensen we met dit onderzoek weer kunnen helpen. Daar doen we het voor toch? En voor die vergoeding die er tegenover staat natuurlijk!!

Dus maandag gaan we maar weer. En dan is het al snel vrijdag en dat is D-DAY!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten